kwestionariusz osobowy pracownika

Każdy pracodawca decydujący się na zatrudnienie pracownika musi przekazać mu dokumenty do wypełnienia. Są one niezbędne do przeprowadzenia całego procesu. Jednym z takich dokumentów jest kwestionariusz osobowy pracownika. Dokument ten nie jest wymagany prawem, ale jest powszechnie stosowany w firmach. Potencjalny kandydat musi sobie zdawać sprawę z tego, że przyszły pracodawca ma prawo żądać od niego przedstawienia takich danych osobowych, jak imię i nazwisko, datę urodzenia, dane kontaktowe, wykształcenie, kwalifikacje zawodowe oraz przebieg dotychczasowego zatrudnienia. Wszystkie te dane są niezbędne do tego, aby pracodawca zgłosił pracownika do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w celu odprowadzania obowiązkowych składek. Jeśli pracownik chce otrzymywać wynagrodzenie na konto bankowe musi podać jego numer pracodawcy w kwestionariuszu. Zgodnie z przepisami RODO, które weszły w życie 25 maja 2018 roku pracodawca może także pobierać takie dane, które są niezbędne do nawiązania stosunku pracy. Musi jednak posiadać pisemną zgodę pracownika na to. W jego obowiązku jest poinformowanie go o tym, w jakim celu oraz w jakim zakresie będą one przetwarzane. Oprócz wymienionych danych osobowych w kwestionariuszu osobowym mogą także znaleźć się pola dotyczące numeru PESEL, adresu zamieszkania, danych osobowych dzieci i członków rodziny, w przypadku chęci skorzystania z uprawnień, które przewiduje kodeks pracy. Kwestionariusz osobowy zarówno aktualnych, jak i byłych pracowników musi być przechowywany przez okres 10 lat w warunkach, które zabezpieczą go przed zniszczeniem oraz wglądem do niego osób postronnych. Od 2019 roku pracodawca może gromadzić dane w formie elektronicznej. W dokumencie tym nie mogą znaleźć się pytania dotyczące orientacji seksualnej, poglądów politycznych, planów na przyszłość czy religii. Ma to na celu uniemożliwienie dyskryminacji pracowników lub kandydatów ze względu na odmienne poglądy. Żądanie takich danych jest niezgodne z prawem i wiąże się z konsekwencjami.