Poznaj naszą ofertę
Skrócony czas przechowywania dokumentacji pracowników i zleceniobiorców
Od 1 stycznia 2019 r. ulegnie skróceniu obowiązkowy okres przechowywania akt osobowych pracowników oraz dokumentacji zleceniobiorców. Obecnie pracodawca zobligowany jest do przechowywania archiwaliów przez 50 lat od wygaśnięcia umowy, które w późniejszym czasie mogły być wykorzystane do ustalenia podstawy wymiaru emerytury bądź renty przyznawanej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Nowelizacja Kodeksu pracy przewiduje skrócenie obowiązkowego okresu przechowywania akt i innych dokumentów związanych z zatrudnieniem z okresu 50 do 10 lat.
Należy jednak zwrócić uwagę, że krótszy okres przechowywania dokumentacji nie będzie dotyczyć od początku przyszłego roku automatycznie wszystkich pracowników. Obligatoryjny czas przechowywania dokumentów związanych z zatrudnieniem zależeć będzie od daty zatrudnienia, jak również od wypełnienia dodatkowych obowiązków przez pracodawcę.
Nowelizacja terminów przechowywania dokumentacji pracowniczej
Źródło: Monitor prawa pracy i ubezpieczeń nr 10(346)/październik 2018 r., ISSN 1731-996X, s. 52.
Monitor prawa pracy i ubezpieczeń nr 10(346)/październik 2018 r., ISSN 1731-996X, s. 51-53.
Wypłata wynagrodzenia w formie bezgotówkowej
Zgodnie z obowiązującymi obecnie przepisami w Kodeksie pracy, pracodawca powinien wypłacić wynagrodzenie za przepracowany okres bezpośrednio do rąk pracownika. Przekazanie honorarium przelewem na konto bankowe, możliwe jest jedynie po złożeniu pisemnej zgody przez pracownika wraz z podaniem numeru konta bankowego. Nowelizacja kodeksu pracy, w tym art. 86§3, zakłada, że od 1 stycznia 2019 r., podstawową formą przekazania wynagrodzenia będzie przelew na wskazany rachunek bankowy. Wszelkie zmiany w tym zakresie wymagają od pracownika złożenia w postaci papierowej lub elektronicznej wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. Bez pisemnego oświadczenia każde wynagrodzenie należy wypłacić wyłącznie w formie bezgotówkowej.
https://www.pit.pl/aktualnosci/wyplata-wynagrodzen-pracowniczych-zmiany-2019-924042
Zmiana czasu z letniego na zimowy a wypłata nadgodzin
Zmiana czasu z letniego na zimowy przypadająca na 27/28 października wiąże się z dodatkowymi obowiązkami pracodawcy wobec pracowników, którzy mają nocną zmianę w tym dniu. W świetle art. 151(7) Kodeksu pracy pora nocna to 8 godzin między godzinami 21:00 a 7:00, jednak ani KP, ani inne przepisy nie regulują wprost omawianego problemu związanego z wykonywaniem pracy podczas zmiany czasu z letniego na zimowy. Rozliczenie przepracowanych godzin opiera się więc na zasadach ogólnych, które nakazują wypłatę stosownego dodatku do wynagrodzenia. Pracownik, którego zmiana według harmonogramu wynosi np. 8 godzin, realnie przepracuje 9 godzin, dlatego też powinien otrzymać dodatek w wysokości 50% za jedną godzinę nadliczbową oraz 20% dodatek za pracę w porze nocnej. Nieco inaczej sytuacja ma się w przypadku pracowników, dla których noc z soboty na niedziele miała być czasem wolnym. Kodeks pracy (art. 151), warunkuje, że pracownikowi przysługuje dzień wolny w zamian za wykonywanie pracy w dzień, który pierwotnie miał być wolnym według harmonogramu. Gdyby jednak pracodawca nie miał możliwości oddania pracownikowi dnia wolnego, to poza normalnym wynagrodzeniem za pracę powinien wypłacić mu również 100% dodatku.
Listopad – miesiąc zmian w warunkach zatrudnienia na podstawie umowy o pracę tymczasową i umowę o pracę na czas określony
Umowa o pracę na czas określony
Nowelizacja Kodeksu pracy z dnia 25 czerwca 2015 roku wprowadziła nowe zasady zawierania umów o pracę na czas określony, które zaczęły obowiązywać od 22 lutego 2016 roku. Najważniejszą wprowadzoną zmianą było uregulowanie długości i ilości zawieranych umów o pracę na czas określony. W poprzednim systemie prawnym, dopuszczalne były maksymalnie dwie umowy okresowe, jednak ustawodawca nie uregulował długości ich trwania, co skutkowało np. dziesięcioletnimi umowami na czas określony. Wprowadzone zmiany jasno określają, że łączny okres zatrudnienia na podstawie umowy terminowej zawartej między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie może przekroczyć 33 miesięcy lub 3 umów okresowych. Z powyższego wynika, że każda umowa czasowa obowiązująca w dniu wejścia w życie przepisów, samoistnie przekształci się w umowę na czas nieokreślony 21 listopada 2018 roku, czyli po upływie 33 miesięcy liczonych od 22 lutego 2016 roku.
Umowa o pracę tymczasową
W przeciwieństwie do umowy o pracę na czas określony, podczas zawierania umowy o pracę tymczasową nie obowiązują limity w ilości nawiązywanych umów według przepisów powołanych powyżej. Zgodnie jednak z nowelizacją ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych, która weszła w życie 1 czerwca 2017 roku, maksymalny termin zatrudnienia pracownika tymczasowego wynosi łącznie 18 miesięcy w okresie obejmującym 36 kolejnych miesięcy (art. 20. pkt 1-4). Unormowanie to dotyczy również umów cywilnoprawnych, tj. umowy zlecenie i umowy o dzieło. Z powyższych przepisów wynika, że licząc od dnia wejścia w życie ustawy, tj. od 1 czerwca 2017, wszystkie obowiązujące ówcześnie umowy o pracę tymczasową nie mogą trwać dłużej niż do 30.11.2018 roku.
https://www.rp.pl/Kadry/303249993-Kiedy-umowa-o-prace-przeksztalci-sie-w-bezterminowa.html
Zwolnienie lekarskie wystawi nie tylko lekarz
23 października weszła w życie zmiana przepisów uprawniająca nowe grupy osób do wystawiania zwolnień lekarskich. Asystenci medyczni, czyli m.in. pielęgniarki, ratownicy medyczni czy sekretarki medyczne będą mogli zostać upoważnieni przez lekarza do wystawiania e-zwolnień w jego imieniu. Jednak aby było to możliwe, konieczne jest, by taka osoba posiadała zarejestrowane konto na Platformie Usług Elektronicznych ZUS i była wpisana do Rejestru Asystentów Medycznych (RAM).
Warto zaznaczyć jednak, że asystent medyczny będzie w imieniu lekarza wykonywał jedynie techniczne czynności. O samym zwolnieniu i jego szczegółach nadal będzie decydował wyłącznie lekarz.
Dyskusja
Skomentuj